Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

stir б

  • 1 STIRÐR

    a.
    1) stiff, rigid (fótinn gørði stirðan sem tré); stirt kvæði, a poem lacking in metrical fluency; e-m er stirt um mál, one talks with difficulty, has no fluent tongue;
    2) harsh, severe (s. dómr);
    3) stiff, unbending (Helga gørðist stirð við Hrafn).
    * * *
    adj. stiff, rigid; hann var andaðr ok svá s., at menn fengu hvergi rétt hann, Eg. 396; er ek lá stirðr á strám, Sól. 47; fótinn görði stirðan sem tré, Bs. i. 180; ákafliga móðr ok stirðr, Grett. 98; gamlan mann ok stirðan, Sturl. ii. 251; af stirðu lérepti, Sks. 404 B; með stirðum orðum, Mar.; stirt kvæði, stiff, not fluent, of rhymes, Fms. vi. 217, Ísl. ii. 237, v. l.; e-m er stirt um mál, to talk with difficulty, Fms. vii. 165; honum var málit stirt, he had not a fluent tongue, Bs. i. 277.
    II. harsh, severe; talar langt ok snjallt ok stirt á hendr bændum, Fms. xi. 251; stirðr dómr, v. 191; harðr ok stirðr, 343; var frú Kristín stirðari til sveinsins, enn hón hafði áðr verit, ix. 244, v. l.; Helga görðisk þá svá stirð við Rafn, Ísl. ii. 249; í stirðum hug, in sad, gloomy mood, Fms. vii. 159; við stirðan hug, Ad. 4; stirðr ok stríðr, Bs. i. 136; svara stirt ok stutt, Ó. H. 69.
    COMPDS: stirðfættr, stirðkveðinn, stirðlyndr, stirðlæti, stirðorðr.

    Íslensk-ensk orðabók > STIRÐR

  • 2 stirðna

    (að), v.
    1) to become stiff, stiffen; stirðanaðr af elli, stiff with age;
    2) to become severe (veðr tók at s.); of the temper, to become harsh (þeir tóku mjök at s. við hann).
    * * *
    að, to become stiff, Greg. 67, Fms. iii. 129, Eb. 220; stirðnaðr ok dauðr, Fær. 269; stirðnat lík, Fms. viii. 232, freq. in old and mod. usage.
    2. metaph. to become severe; tók veðrit at stirðna, Grett. 86 A; þá stirðnaði (styrmdi?) á fyrir þeim, it grew rough, 125 A; of the temper, þeir tóku mjök at s. við hann, Fms. xi. 245.

    Íslensk-ensk orðabók > stirðna

  • 3 stirðorðr

    a. having difficulty of utterance (fámæltr ok stirðorðr).

    Íslensk-ensk orðabók > stirðorðr

  • 4 stirð-læti

    n. frowardness, hardness, a hard temper, Ó. H. 70.

    Íslensk-ensk orðabók > stirð-læti

  • 5 stirð-orðr

    adj. stiff-spoken; Halldórr var maðr fámæltr ok s., Hkr. iii 97.

    Íslensk-ensk orðabók > stirð-orðr

  • 6 stirðlæti

    n. frowardness, hard temper.

    Íslensk-ensk orðabók > stirðlæti

  • 7 stirð-fættr

    adj. stiff-footed, stiff-legged, Fas. ii. 354.

    Íslensk-ensk orðabók > stirð-fættr

  • 8 stirð-kveðinn

    part. stiff and hard, of poetry, Ísl. ii. 237.

    Íslensk-ensk orðabók > stirð-kveðinn

  • 9 stirð-lyndr

    adj. peevish, Ó. H. 92, Fms. ix. 243, Hrafn. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > stirð-lyndr

  • 10 stirðfœttr

    a. stiff-footed, stiff-legged.

    Íslensk-ensk orðabók > stirðfœttr

  • 11 stirðkveðinn

    pp. stiff in composition, of poetry.

    Íslensk-ensk orðabók > stirðkveðinn

  • 12 stirðlyndr

    a. stubborn, obstinate.

    Íslensk-ensk orðabók > stirðlyndr

  • 13 fót-stirðr

    adj. stiff-legged, Eg. 754.

    Íslensk-ensk orðabók > fót-stirðr

  • 14 hand-stirðr

    adj. stiff-handed, awkward.

    Íslensk-ensk orðabók > hand-stirðr

  • 15 koma af staî, stofna til

    Íslensk-ensk orðabók > koma af staî, stofna til

  • 16 uppnám, fjaîrafok

    Íslensk-ensk orðabók > uppnám, fjaîrafok

  • 17 HRÆRA

    * * *
    ð, i. e. hrœra: [A. S. hrêran; Engl. rear; O. H. G. hruorian; Germ. rühren; Dan. röre; Swed. röra]:—to move:
    I. with acc., Hým. 33; h. herbúðir sínar, Stj.; þeir fluttu burt þá er hrærandi vóru, Fms. v. 97; þær gátu öngan múga hrært, Fb. i. 522; ef vér hrærum hann, ii. 129; h. tungu, to move the tongue, Stor. 1; Guð hrærir alla stjórn hugar þeirra, Sks. 479.
    II. to stir, so as to mix; hrærðu allt saman mold ok silfr, Fms. iv. 298 (Hkr. ii. 220): to stir with a ladle in cooking, hræra í katlinum, Eb. 70 new Ed.; h. í pottinum, h. í graut, súpu, to stir in the kettle, to stir the porridge, broth, etc.; vindr hrærir stór höf, Edda: metaph. to stir in a matter, Bs. ii. 115, Róm. 257; also, h. um e-t, Þorst. Síðu H. 6; h. e-t, id., Karl. 187, Bs. ii. 35; h. við e-u, to touch a thing, Þiðr. 165.
    III. reflex. to stir, move oneself; þá hrærisk heinin í höfði Þór, Edda; því at ek ætla héðan hvergi at hrærask hvárt sem mér angrar reykr eðr bruni, Nj. 201; þau sjálf megu hvergi hrærask ór stað nema þau sé af öðrum borin eðr dregin, Fms. i. 139, x. 373; allt þat er kvikt hrærisk, Sks. 715; limarnar hrærðusk, Eg. 377; hvat liggr þar, mér þykkir sem þat hrærisk stundum? Fas. ii. 507; mátti hann þaðan hvergi hrærask, Nj. 203.
    2. metaph., af þessum hlutum hrærisk ( arises) heipt ok hatr, Al. 6; tunga hrærisk til únýtra orða, Greg. 25.

    Íslensk-ensk orðabók > HRÆRA

  • 18 bæra

    * * *
    (-ði, -t), v. impers., gekk áin undir þat þá er meirr bærði, when the waves (bárur) rose higher.
    * * *
    ð, [bera, báru], to move, stir, esp. reflex. to stir a limb, Bb. 3.31; enginn sá hans varir bærast, no one saw his lips move.

    Íslensk-ensk orðabók > bæra

  • 19 STYRR

    (gen. styrjar), m. stir, tumult, brawl (s. varð í ranni).
    * * *
    m., gen. styrjar and styrs, [Engl. stir], a stir, tumult, brawl, disturbance; styrr varð í ranni, there arose a stir in the hall, Hðm. 24; úlítill styrr, no small stir, Edda (Ht.); stála styrr, hjálma styrr, randa styrr, ‘steel-stir,’ ‘helm-stir,’ ‘shield-stir,’ i. e. a battle, Lex. Poët.
    2. a stir, battle, war; í styr, ór slíkum styr, Hallfred; gera harðan styr, í þeima hörðum styr, vekja styr, Ó. H. (in a verse); styrjar væni, Hornklofi; styrjar skyndir, deilir, kennir, valdi, = a warrior; styrjar-gjarn, martial; as also styr-fimr, styr-remdr, styr-bráðr, styr-viðr, styr-bendir, alert, mighty … in battle,—all epithets of a warrior; styr-vindr, ‘war-wind’, i. e. battle, Lex. Poët.; all these compds are solely poetical; styrjöld (q. v.) alone is used in prose, both old and mod.
    II. Styrr as a pr. name, gen. Styrs; and in compds, Styr-björn, Styr-laugr (mod. Stur-laugr), Styr-kárr, Landn.

    Íslensk-ensk orðabók > STYRR

  • 20 HREYFA

    * * *
    (-ða, -ðr), v. to move, stir, with acc.;
    refl., hreyfast, to put oneself in motion, stir.
    * * *
    ð, [Ivar Aasen royva], to stir, with acc., (but in mod. usage, with acc. of a person, and dat. of a thing); nú varðar eigi þótt sá seyðr rjúki er þeir hafa hreyft, Fms. vi. 105; engi knút fékk hann leyst ok engi álar-endann hreyft, Edda 28.
    II. reflex. to put oneself into motion, stir, Mag. 93: of a bird (= beina flug), rœyfðisk inn hösfjaðri, Fagrsk. (Hornklofi), of the raven, to shake his feathers, cp. Fms. x. 130 (in a verse); hann hreyfðisk at fljúga, Konr.; feldr nokkurr liggr þar—mér þykkir sem hræfisk (i. e. hrœyfisk) stundum er ek lít til, Fas. ii. 167.
    2. metaph., hefsk upp ok hreyfisk í farsælligum hlutum, Stj. 376.
    III. this word, which in old writers is of rare occurrence and limited in sense, has in mod. usage become one of the general terms for to move, stir, and is usually, though erroneously, spelt with ei, hreifa; hreifa við e-u, to touch on a thing; hreifa sig, to stir the limbs; hann hreifir sig ekki, he does not stir:—also with dat., h. e-u máli, to move, bring forward a case; hann hreifði því ekki, he did not even mention it; hvar sem ófriðr hreifir sér, Pass. 21. 13.

    Íslensk-ensk orðabók > HREYFA

См. также в других словарях:

  • ştir — s.m. Nume dat la trei plante erbacee, dintre care una cu tulpina ramificată, cu flori verzi dispuse în ghemuleţe rotunde şi cu frunze comestibile (Amaranthus angustifolius), alta cu tulpina dreaptă, solidă şi păroasă, cu flori verzi, mărunte,… …   Dicționar Român

  • Stir — Stir, v. t. [imp. & p. p. {Stirred}; p. pr. & vb. n. {Stirring}.] [OE. stiren, steren, sturen, AS. styrian; probably akin to D. storen to disturb, G. st[ o]ren, OHG. st[=o]ren to scatter, destroy. [root]166.] 1. To change the place of in any… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stir — vb Stir, rouse, arouse, awaken, waken, rally can all mean to cause to shift from quiescence or torpor into activity. Stir, often followed by up, usually presupposes excitement to activity by something which disturbs or agitates and so brings to… …   New Dictionary of Synonyms

  • stir — stir̃ interj. kartojant kojų kratymui stimpant, galuojantis nusakyti: Pelytė stir̃ stir̃ – ir gatava Ds. ║ viksnojimui nusakyti: Avelė su uodega stirena: stir̃ stir̃ stir̃ uodegėlė Ds …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • stir — [n] commotion, excitement activity, ado, agitation, backwash*, bustle, din, disorder, disquiet, disturbance, ferment, flap*, flurry, furor, fuss, movement, pandemonium, pother, racket, row, scene, to do*, tumult, turmoil, uproar, whirl,… …   New thesaurus

  • stir — stir1 [stʉr] vt. stirred, stirring [ME stirien < OE styrian: see STORM] 1. to move, shake, agitate, etc., esp. slightly 2. to change the position of slightly; displace [to stir a log] 3. to rouse from sleep, lethargy, indifference, etc …   English World dictionary

  • Stir — Stir, n. 1. The act or result of stirring; agitation; tumult; bustle; noise or various movements. [1913 Webster] Why all these words, this clamor, and this stir? Denham. [1913 Webster] Consider, after so much stir about genus and species, how few …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Stir — Stir, v. i. 1. To move; to change one s position. [1913 Webster] I had not power to stir or strive, But felt that I was still alive. Byron. [1913 Webster] 2. To be in motion; to be active or bustling; to exert or busy one s self. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stir in — ˌstir ˈin [transitive] [present tense I/you/we/they stir in he/she/it stirs in past tense stirred in past participle …   Useful english dictionary

  • Stir It Up — ist der Titel eines Lieds von Bob Marley aus dem Jahr 1972, siehe Stir It Up (Bob Marley Lied) Patti LaBelle aus dem Jahr 1985, siehe Stir It Up (Patti LaBelle Lied) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidu …   Deutsch Wikipedia

  • stir — Ⅰ. stir [1] ► VERB (stirred, stirring) 1) move an implement round and round in (a liquid or other substance) to mix it thoroughly. 2) move slightly or begin to be active. 3) wake or rise from sleep. 4) (often stir up …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»